Grand Canyon North Rim Trail work

project description:
Grand Canyon NP Trails North Rim

The first hitch of the 2014 season at Grand Canyon National Park! The team will be heading to the North Rim, which is not open to the public as yet. Whilst there, you will be conducting cyclical maintenance on the North Kaibab trail. This will involve cleaning drainage structures and generally preparing the trail for the public opening in mid April.

Be ready for lots of canyon hiking. The North Kaibab winds its way from 8000 feet down to the Colorado River, and you could be 3 or 4 miles down by the end of the hitch. It will be very cold at night, so please come prepared. There will be a yurt to stay in, if you don't want to tough it out in your tent.

There is a strong possibility that the crew will be heading to the Hurricane hostel for your off days before returning to the Grand Canyon, so please take things for the off days along with you in the van.

Crew Leader - Matt Fidler

Leaves TUESDAY APRIL 8TH

We zitten daar dus helemaal in ons eentje. Dat is echt super vet!! Daarna liggen er plannen om met een grote groep richting las vegas te gaan. Over ongeveer 8 dagen zal ik deze blog weer updaten. Tot dan!

De eerste dag de 5 uur durende rit naar de north rim gereden. Eenmaal daar aangekomen moesten we wachten op de national park service, met wie we samenwerken. Zij konden de hekken die de weg naar de north rim afsluiten voor ons openen. Vanwege het feit dat zij een noodklus op de south rim eerst moesten afronden hebben we daar 2 uur op hun moeten wachten. De winkel daar verkocht echter beroemde cookies, en ze waren ook echt heel lekker. Ik had een gingersnap, chocolate parfait en chocolate chip cookie gekocht. Daarna hebben we op de parkeerplaats gechilled, onze lunch gegeten en wat frisbee gespeeld. Rond een uur of 2 was de NPS daar uiteindelijk en konden we de laatste 45 mijl rijden. Omdat het inmiddels al zo laat was hoefden we die dag niet meer te werken. We kampeerden op de VIP camping vlakbij de trailhead waar we zouden gaan werken. Die kampeerplaats heeft ook een yurt waar we gebruik van mochten maken. Ook was er genoeg haardhout dat we mochten gebruiken. En dat was ook wel nodig want het kan 's nachts nog wel eens vriezen. Omdat het nog niet al te laat was heeft Matt (de crewleader) ons naar de rim gereden om naar een uitzichtpunt te gaan. Daarna op kamp cheeseburgers gegeten en mijn 1e afwasbeurt gedaan (groepen van 3 worden gemaakt en iedereen kookt 2 keer en wast 2 keer af).
Dit project werken we van 7 uur tot 4. Dat betekend dat de wekker om 6 uur gaat elke dag. Omdat we hier geen rekening hoeven de houden met anderen speelt Matt elke ochtend muziek af in de Van om ons allemaal wakker te maken.
Eerst kennis gemaakt met de NPS Trail Workers van de grand canyon en daarna onze taak afgemaakt. We werken aan de North Kaibab trail. Het grootste probleem in de grand canyon is erosie. Ook de trails hebben daar veel problemen, al het zand op de paden spoelt snel weg met regen en nieuw zand aanvoeren is erg moeilijk. (zou met muilezels vanaf de rim naar beneden moeten worden gedragen elke keer). Daarom zijn er watergeulen aan de binnenkant van het pad gebouwd om dit proces langzamer te laten gaan. Onze taak was om deze watergeulen te verdiepen, verbreden en alle bladeren en debris daarin te verwijderen. Om de zoveel tijd wordt het water afgevoerd over het pad de canyon in, ook die "waterpans" moesten verdiept en verbeterd worden. Aangezien er veel rotsen zijn die weggehakt moeten worden met een pickaxe is het best zwaar werk. Al het zand moet teruggegooid worden op het pad en alle bladeren, stenen etc. moet weggegooid worden. Aangezien er veel switchbacks zijn op het pad kan je alles niet zomaar naar beneden gooien en moet je soms stukken lopen voordat het mogelijk is. Wat het werk vooral vervelend maakt zijn de miljoenen fruitvliegjes die soms om je heen vliegen, maar het uitzicht was schitterend. 's avonds pasta bolo gegeten en gechilled bij het kampvuur. Rond een uur of 9 gaat iedereen naar bed. Die dag is de eerste van ons ziek geworden. Een nare buikgriep. (die uiteindelijk 8 van de 12 mensen ziek heeft gemaakt).
De volgende dag de hele dag aan de trail gewerkt. Aan het eind van de dag bij de eerste sand quarrie gekomen. Een side trail waar de NPS stenen met een jackhammer tot zand maalt om de trail van meer zand te voorzien.
De volgende dag moest ik met 3 anderen verder naar beneden lopen met Patrick (onze project partner van de NPS). De NPS werkt daar aan een muur aan de trail, die beschadigd is door een rockslide na een regenbui. Zo'n 1.7 mijl vanaf de trailhead beneden. Alle benodigde materialen zijn met helicopters aangevoerd daar, ook materialen die nodig zijn voor het toilet dat zo'n 0.5 mijl boven dat punt ligt waren ingevlogen (bij de tunnel, kan je opzoeken gok ik). Wij moesten al deze benodigde materialen daarheen brengen. Wat ons zo'n 3 trips op en neer kostte. Daarna weer terug omhoog gelopen en verder gegaan met ons normale werk. Inmiddels waren we aangekomen bij Coconino overview point (waar de meeste foto's gemaakt zijn). Op dit punt hebben we vanaf toen het meerendeel van onze pauzes gehouden.
Op dag 5 zijn er weer mensen ziek geworden terwijl de eersten zich weer beter voelden. Eerst moesten we tools helemaal naar beneden hiken. Naar de eerste muur (zo'n 2 mijl naar beneden) en naar een 2e muur die ook beschadigd is (2.5 mijl). Daarna weer verder gegaan met ons normale werk. Deze hele dag was nogal bewolkt en winderig wat het best wel koud maakte. Daarom gelijk bij terugkomst een kampvuur gemaakt. Ik heb toen samen met Matt en Paul shepperds pie gemaakt. Daarna met 4 anderen besloten om in de Yurt te slapen die avond. Omdat het toch best wel koud is 's nachts en er een kachel in de yurt staat. Het was erg gezellig en comfortabel die nacht en we besloten dat weer te doen de volgende dag.
Echter is die nacht Matt (project leader) ziek geworden samen met nog iemand. Omdat we niet mogen werken zonder supervisor en Patrick (onze project partner) die dag een andere taak had ipv ons te helpen zoals normaal, konden we weinig doen. En sinds inmiddals 5 mensen echt ziek zijn geweest en 2 mensen zich niet 100% voelden heeft de NPS en ACE besloten ons terug te sturen. Helaas, het werk was leuk en het uitzicht daar was prachtig. Toen ons kamp op gebroken en gewacht op de van die ons vanaf Hurricane kwam ophalen. De mensen die ziek waren hebben we in hurricane in quarantine gezet :P en de rest heeft zich daar goed vermaakt. Ik ben gelukkig niet ziek geworden daarzo! Op maandag met een groot deel uit eten gegaan in Sunny's bbq restaurant.
Op dinsdag, toen matt weer beter was, zijn we teruggereden naar flagstaff. Daar plannen gemaakt met 6 anderen om naar Vegas te gaan. Vandaag de auto gereserveerd en morgen vertrekken we! Helaas is een groot deel van de groep jonger dan 21, maar we zullen ons vast wel vermaken daarzo!